O Βασίλης Βασιλάκης (ή αλλιώς Μπαμπουλάς)

Μέλος του Συλλόγου Φιλωτιτών μιλά για τους κουδουνάτους της Νάξου, που το έθιμο τους αναβιώνει κάθε χρόνο τις Απόκριες

Xρειάστηκα τη βοήθεια δύο φίλων που έκαναν το δέσιμο των κουδουνιών πάνω μου.

— Περιγράψτε μου από τι αποτελείται η ενδυμασία σας.
Φοράω 120 περίπου κουδούνια. Είναι όλα χειροποίητα, στο καμίνι, κατασκευασμένα από κράμα μετάλλων και σίδερο. Τα δένουμε με δερμάτινα λουριά που λέγονται ζωνάρια, τα οποία με τη σειρά τους περνιούνται γύρω από τη μέση και στους ώμους με σκοινί. Η παράδοσή μας θέλει να φοράμε επίσης κόκκινο φέσι στο κεφάλι, γιλέκο που το λέμε και μπιρίκο, βράκα με μπόσικο βαμβακερό ύφασμα για άνεση στις κινήσεις, πουκάμισο λευκό, καλτσοδέτες και ραβδί.

— Πού βρήκατε όλα αυτά τα κουδούνια;
Ανήκουν όλα στην οικογένειά μου και πολλά κρατάνε απ' τον προπάππο μου. Είναι κουδούνια που κατά την παράδοση φορούσαν τα ζώα του κοπαδιού του βοσκού. Καθένα απ' αυτά έχει άλλο μέγεθος και βγάζει διαφορετικό ήχο.

— Πόση ώρα σάς πήρε να ετοιμαστείτε;
Γύρω στη 1 ώρα. Επίσης, χρειάστηκα τη βοήθεια δύο φίλων που έκαναν το δέσιμο των κουδουνιών πάνω μου.

— Πόσο βαριά είναι τα κουδούνια;
Γύρω στα 130 κιλά.

— Πότε τα φοράτε;
Κάθε χρόνο στις Απόκριες στο χωριό Φιλώτι της Νάξου και όπου αλλού γίνονται εκδηλώσεις του συλλόγου μας. Οι κουδουνάτοι είναι ένα έθιμο που κρατά εδώ και πάρα πολλά χρόνια και αναβιώνει κάθε χρόνο. Ο θόρυβος που προκαλείται από τα κουδούνια είναι εκκωφαντικός και οι κουδουνάτοι, συνεπαρμένοι, κινούνται για να προκαλούν όσο το δυνατόν περισσότερο θόρυβο, αφού θεωρείται κάτι το παλικαρίσιο.